Zatoka delfinów – recenzja

Głównym bohaterem opowieści jest Rick O’Barry, legendarny treser delfinów z serialu Flipper, który obecnie walczy o wolność tych zwierząt. Poznajemy go jako starszego wiekiem paranoika, który opowiada s-f o miasteczku Taijii. Jednak z czasem okazuje się, iż to co mówił jest prawdą – tu morduje się tysiące delfinów, tu na obcych patrzy się z nieufnością, trzeba się kamuflować, aby nie zostać aresztowanym.

Jak dla mnie najbardziej wstrząsające są dwie sceny – jedna ukazująca rzeź delfinów z ukrycia (krew pojawiająca się w całej zatoce) oraz fragment opowiadający o toksyczności ich mięsa i pomyśle darmowego przekazywania go japońskim szkołom.

Zatoka delfinów opowiada o grupie aktywistów – twórców filmu, którzy chcieliby, aby cały świat zobaczył i wstrząsnął zastanym stanem. W dużej mierze udało im się to dzięki otrzymaniu Oscara za najlepszy film dokumentalny. Ostry to film, czasami ogląda się go jak kino akcji (podchody, montaż ukrytych kamer,  zabawa w kotka i myszkę z lokalnymi władzami). Nie dla mocno wrażliwych, bo dużo w nim zwierzęcej krwi.